Over Klaaskreek en een week met hobbels

Net terug van een gezellig etentje met Tom Klaassen van Sport2All bij restaurant Mirosso. Volgens ons en wij trouwens niet alleen, het beste Javaanse restaurant in Paramaribo. Met Tom heeft Nico afgelopen week de tweede sessie van de cursus ‘Aangepast Sporten’ gegeven, daarover later meer.

Laten we maar gewoon beginnen bij het begin. Vorige week zondag zijn we naar Klaaskreek gereden. Een uur rijden van Paramaribo het binnenland in. We hadden een uitnodiging gekregen voor een verjaardagsfeestje. Klaaskreek is een dorpje dat ligt aan de Suriname rivier. Een prachtplek met hutjes aan het water, waarin je heerlijk kunt zwemmen. In het dorp Klaaskreek zelf hebben we mooie foto’s kunnen maken. Het dorpje is echt back to basic, de huisjes zelf hebben geen water, water moet je halen. De mensen die er wonen zijn bijzonder vriendelijk en echt pik zwart. Mooi om te zien, vooral wanneer je er zelf naast staat. Aan het eind van de middag weer naar de stad gereden. De lucht werd alsmaar donkerder en vlak voor Paramaribo begon het ongelofelijk te hozen. In de stad zelf reden we op sommige plekken door een halve meter water. De regen hield aan, tot een eind in de avond.

De volgende dag was al het water weer aardig opgedroogd. Pienel ging werken op Stigesu, Nico startte met de cursus op de Mytylschool. Allebei lekker gewerkt, samen met de verschillende leerlingen.
Maandagmiddag werd ’t weer donker boven de stad, het regenen begon langzaam maar ‘t was op den duur of de hele Suriname rivier over de stad werd uitgestort. Voor ons huis ligt een brede sloot, ook daar stond ’t water tot aan de rand. Laat in de avond stopte de regen. De volgende morgen werd Nico uit bed gebeld door het schoolhoofd (zo heet dat hier) van de mytylschool. De hele wijk bij de mytylschool stond onder water, inclusief de school zelf. De leerlingen konden niet naar school gaan, de mensen die de cursus kwamen volgen, konden de school niet bereiken…..de cursus werd afgelast.

Intussen had Pienel erg last van haar liesstreek gekregen, dit was maandag al begonnen en werd dinsdagmorgen zo erg dat we maar besloten om naar een huisarts te gaan. Geluk bij een ongeluk, Nico had toch vrij. Om 10u zaten we bij de dokter, nog geen half uur later in het ziekenhuis. Het abces, dat bleek het te zijn, moest met spoed poliklinisch worden verwijderd. Pienel wilde hierin Suriname graag nog een keer een ziekenhuis van dichtbij bekijken, maar dit was wel erg kort door de bocht. Om 13u waren we weer thuis, een abces minder, een hoop napijn rijker. En het ziekenhuis, de artsen en verpleging? Echt waar in één woord fantastisch. Het gevolg was helaas wel dat Pienel de hele week niet meer op Stigesu aan het werk kon. Gelukkig is de wond bijna genezen en kan ze maandag weer aan de bak. Sms-en doen Stigesu collega’s hier onder elkaar trouwens ook! Het beltegoed van Pienel moest deze week drie keer worden aangevuld.

Woensdag ging Nico weer cursus geven, op de mytylschool en alleen met de cursisten zelf. Het schoolvervoer kon de leerlingen i.v.m. het hoge water nog steeds niet brengen. In de wijk waar de school staat stond het water nog steeds tot aan de deuropening van de pick-up. Nico had het gevoel dat hij een amfibievoertuig bestuurde. Woendagavond nog geskypt met Maartje, ze werd woensdag 15 jaar. Kleintjes worden groot en fijn om haar gesproken en gezien te hebben!
Ook donderdag ging de wekker om iets over zessen. Die dag waren er 18 leerlingen van het blindeninstituut (4 blind en 16 slechtziend) en 12 leerlingen met een lichamelijke beperking waarmee de 30 cursisten van de cursus aan de slag gingen. Een fantastische en succesvolle dag voor de leerlingen en de cursisten.

In de krant de Ware Tijd en op alle radio- en televisiezenders was donderdag veel aandacht voor de dag van de Revolutie. Voor- en tegenstanders lieten horen wat ze ervan vonden. De discussies waren soms heftig, lastig om als buitenstaander hierover een echte mening te vormen. Donderdagavond laat zijn we naar 'de Waterkant' gereden en hebben bij het Monument van de Revolutie de herdenkingen van dichtbij meegemaakt. Veel hoogwaardigheidsbekleders, inclusief de president zelf, veel muziek en pers, ook uit het buitenland. Vandaag was het voor het eerst, dat er ter ere van de Revolutie een nationale vrije dag was. We hebben inmiddels al heel wat nationale vrije dagen hier meegemaakt…..da’s dan weer het voordeel van een ‘Multi-Culti’ land, wat Suriname natuurlijk is. Als Nederlands denkende komt dat dan natuurlijk weer slecht uit, want de cursus ‘Aangepast Sporten’ was daardoor met één dag ingekort.....

Pienel heeft deze week nog geskypt met collega Ingrid Slendebroek van SO Mariëndael Arnhem. Er zijn maar liefst 15 schoenendozen met fantastische spullen voor Stigesu onderweg naar hier. Geweldig wat de collega’s in Arnhem voor elkaar hebben gekregen! Afgelopen week ook het bericht uit Nederland gekregen dat de container rolstoelen van Meyra Nederland BV binnenkort verscheept gaat worden. De data’s liggen inmiddels vast. Jammer dat we de overdracht hier aan Wim Loor van Trainingscentrum Jeugd & Gemeenschap niet gaan meemaken. Als de container in Paramaribo aankomt zitten wij net weer in Nederland. Maar super dat ook dit gaat lukken!

‘t Is alweer weekend, voor ons een wat andere week dan anders en….de tijd vliegt en gaat soms een beetje te snel. Volgende week een nieuwe week met hopelijk weer veel mooie dingen die we kunnen gaan doen en meemaken. Pienel op Stigesu en Nico bij Sports Unlimited Suriname. A.s. zondag hoppen we aan het eind van de middag naar Zanderij. De familie van Pienel heeft tickets geboekt en komt in dit mooie land buurten. We zijn benieuwd wat ze ervan vinden!

Jullie ook een fijn weekend toegewenst,

Lieve groet van Nico en Pienel

Ps…iedereen bedankt voor de reacties op de site zelf of via e-mail. Echt gaaf dat zoveel mensen ons volgen!